Geschiedenis van de Royal Air Force
De RAF werd opgericht op 1 april 1918 door het samenvoegen van de Royal Flying Corps en de Royal Naval Air Service. Het Royal Flying Corps werd geboren uit het Air Battalion van de Royal Engineers en viel onder de controle van de British Army. De Royal Naval Air Service was de maritieme equivalent en werd gecontroleerd door de Admiralty. Het besluit om de twee samen te voegen en een onafhankelijke luchtmacht te creëren was een reactie op de gebeurtenissen tijdens de Eerste Wereldoorlog, de eerste oorlog waarin de kracht van vliegtuigen van grote waarde bleek. De oprichting van de nieuwe strijdmacht was gebaseerd op een rapport van veldmaarschalk Jan Smuts voor het Imperial War Cabinet, waar hij diende.
De RAF was de sterkste luchtmacht bij haar oprichting met meer dan 20.000 vliegtuigen. De squadrons van de RFC hielden hun nummering, terwijl die van de RNAS werden omgenummerd, te beginnen bij 201.
Het interbellum was relatief vredig voor de RAF met slechts kleine acties in het Britse Rijk.